Birthday at Borneo!!

Aangezien ik een beetje laat ben met mijn verhalen, ben ik ondertussen ook alweer jarig geweest. Joehoe 25 alweer. Iedereen bedankt voor de felicitaties, dit deed mij goed, toch een beetje raar om je verjaardag zonder je familie en vrienden te vieren. Maar ik heb een ongelooflijk leuke dag gehad!

Dinsdag 11 oktober
Het fijne aan dit hostel in Kota Kinabalu is dat je de gehele dag door brood kan roosteren, bananen of ananas eten, cake of koffie/thee kan pakken. Het maakt allemaal niet uit. Je hoeft niet optijd je bed uit om het ontbijt te halen. Het is een 24 uurs service. Het maakt ze ook niet uit hoeveel je eet of drinkt. Debbie en ik zijn de stad gaan verkennen. Eigenlijk is er helemaal niets te doen in Kota Kinabalu, dat viel ons allemaal een beetje tegen. Ook ging het weer regenen, dus terug gegaan naar het hostel. Debbie wilden haar foto's regelen en wat vrienden van thuis mailen en ik heb een film zitten kijken.
S' avonds zijn we weer de stad ingegaan, er is dan namelijk een food night market. Hier word vis, kip of groentes geroosterd op de bbq. Het ruikt echt heerlijk! Je moet niet naar de grond kijken of de rook, echt een aanrader!
Richting hostel, ging het weer regenen en we hadden dan ook besloten om de volgende dag te vertrekken naar de andere kant van het eiland, richting Sandakan.


Vrijdag 12 oktober
Opweg naar Sandakan met de bus. Met de taxi naar het grote busstation gereden om vervolgens anderhalf uur daar te moeten wachten totdat de bus vertrok. Het was niet een heel groot station en het rook er enorm naar gedroogde vis. Er stonden allemaal dozen op het station, waarschijnlijk met de vis. We hebben onze grote backpack tas in het bureau achtergelaten waar we onze tickets hadden gekocht en zijn opzoek gegaan naar het strand. Hier wilden we namelijk wel ander halfuur in de schaduw wachten. Helaas was het strand ver te vinden en hebben we volgens mij alleen maar een groot rondje gelopen. Maargoed we waren uit de vieze stank lucht.
Weer aangekomen op het station waren we precies optijd, we waren zelfs de laatste die de bus ingingen. De bustocht zou ongeveer 5 uur duren. Helaas is dit een Aziatische tijdindicatie. Door het vele verkeer op de weg en de regen deed de bus er 8 uur over! Wat een pech. We hadden het allebei aardig gehad. Snel een taxi genomen richting een hostel. Deze stond aangegeven in de lonely plant en gelukkig hadden ze nog 2 bedden voor ons. Spullen neergelegd in het hostel en op zoek gegaan naar wat te eten, want hongerig waren we wel na zo'n lange bustocht. Terug in het hostel hebben we gekeken wat we de volgende dag konden gaan doen, de oerang oetans stonden op het programma! Ik ben benieuwd!

Zaterdag 13 oktober
Helaas was het ontbijt in dit hostel niet zo uitgebreid als het andere hostel. Geroosterd toast met jam is ook lekker. Wij richting het busstation gelopen om de lokale bus te nemen naar de oernag oetans, dit scheelt je namelijk heel veel geld. Helaas was de bus er niet en moesten we een uur wachten, we zijn toen naar de mac Donalds gegaan om wat te drinken en om gebruik te maken van het Wifi. Na een uur zijn we weer naar het station gelopen, de man riep al: 'Sepilok?' Hij wist het precies. Deze man had ons namelijk ook al eerder op de dag geholpen. Na een halfuur slapen in de bus kwamen we aan bij het park. Ik kan het niet helpen maar die motor van een mini van maakt mij zo slaperig. We waren vrij optijd, om 3pm begon namelijk het voeden pas. We hadden nog twee uur de tijd om iets anders te doen, een heerlijk kopje noodle soep overgoten met groentes, dat klinkt lekker. Dat hebben we ons niet twee keer laten vertellen. Na de soep zijn we naar het Discovery center gaan lopen. Hier kun je verschillende soorten flora en fauna bekijken, onderweg hebben we, heen en terugweg, gezelschap gehad van een hond. Een schta van een beest maar niet om aan te raken! We hebben hem gedoopt tot de naam looloo, omdat Debbie naar de wc moest. Omdat het best een heel stuk lopen was naar het centrum en we natuurlijk ook weer terug moesten hebben we terug naar de oerang oetans een lift genomen. Deze man was ook een toerist en had een auto gehuurd, hij ging ook naar het voederuur van de apen kijken. Zwetend als een otter zat de man achter het stuur. We waren vlij toen we aangekomen waren bij het reservaat. Je koopt een toegangskaartje, loopt over het pad richting de voederplaats en gaat tussen de andere toeristen zitten totdat de apen gevoed worden en überhaupt tevoorschijn komen. Iedereen zit heel stil te wachten, totdat er in ene een liaan beweegt en iedereen nieuwsgierig om zich heen gaat zitten kijken. Een man van het reservaat klimt met een grote mand fruit de voederplek op en lokt de apen met het fruit en geluiden.
Na een tijdje komen de apen toch kijken en we hebben geluk vandaag het grote mannetje laat zich weer eens zien na 3 maanden (in het hostel vertelde een koppel dat ze dat ook tegen hen hadden gezegd, misschien alleen maar om ons speciaal te laten voelen), hoe dan ook wij voelden ons speciaal! Nadat de oerang oetans uitgegeten waren, kwamen de kleine apen om de hoek kijken, de kleine grijze brutale apen. Die schijnen helemaal niet zo leuk te zijn! Na een halfuur onophoudend foto's gemaakt te hebben zijn we weer terug gegaan naar de bus, zodat we een goed plekje hadden.
Terug in het hostel hebben we gepland wat we de andere dagen allemaal wilde doen. Vanuit het hostel bieden ze een 3 dagen 2 nachten tour in de jungle aan voor €75 alles inclusief (al je maaltijden, tours, guide, busvervoer heen en terug en overnachting). Dat klonk wel heel aantrekkelijk. We hadden besloten om dit te gaan doen en om 17 oktober, na mijn verjaardag te vertrekken. Zodat ik op mijn verjaardag verzekerd was van een goede internet verbinding om te skypen!

Zondag 14 oktober
De neusapen dag. Om 9.30u moesten we verzamelen bij het sandakan hotel. In het hostel zeiden ze dat het wel 20 minuten lopen was (achteraf 5 minuten) we waren een beetje laat dus voor de zekerheid maar met de taxi, die ons eerst ook nog bij het verkeerde hotel af wilde zetten, mij kennende raakte ik een beetje in de stress want we waren al aan de late kant en als het busje vol is dan is die vol (ja zelfs hier in Maleisië).
Gelukkig, geen stress nodig, we ware. Optijd en konden nog mee in de mini van.
Aangekomen bij de neusapen waren er ook nog zwarte apen. Deze apen kun je bijna bij de hand nemen. Het fotograferen en bekijken van de neusapen was echt heel erg leuk! Wat een geinige beesten zijn dat. Ze wippen met hun neus en dat schijnt aantrekkelijk te zijn. Het mannetje met de grootste neus is ook de aantrekkelijkste. Hij 'bezit' alle vrouwtjes. De andere mannetjes leven met elkaar in een aparte groep, de bachelor groep, of in de volksmond, the gaygroup. Na anderhalf uur op het eerste platform gezeten te hebben zijn we gaan lunchen. Met de minivan over een niet al te goede weg. Af en toe zat ik met mijn hoofd in het plafond van het busje, zo vloog ik telkens de lucht in! Lekker patatjes en fried chicken gegeten. Hier zijn ze dol op fried chicken, is helemaal niet gezond natuurlijk. Op naar het tweede platform. Bij dit platform waren er nog meer neusapen, het was ook een stukje groter gezet, midden in de jungle. Dat heb ik zeker gemerkt want het zweet liep over mijn rug en de muggenbulten zijn ontelbaar op mijn benen. Je moet er wat voor over hebben. Ik kan denk ik de hele dag wel naar deze geinige beesten kijken, wat een amusement. Het opperhoofd probeert zijn vrouwen te verdedigen en de bachelors zijn aan het flirten met hun neuzen.

Maandag 15 oktober
Debbie was zo handig om te vragen of er een zwembad in de buurt was. Het vrouwtje van ons hostel vertelde dat het Sheraton hotel aan de andere kant van de mall was, wanneer we gewoon naar binnen zouden lopen en niets zeiden dan konden we gebruik maken van het zwembad. Dat gingen we maar eens proberen. Met goede moed gingen we op pad. Debbie was een beetje nerveus, want welke kant moesten we op?? Ik zei gewoon naar de lift lopen, in de lift zit vast een knop waar zwembad bij staat. Ze gezegd zo gedaan en inderdaad in de lift was een knop met zwembad en boven aangekomen was er een bordje met de richting van het zwembad. Easy peasy! Ook lagen er heerlijk ruikende schone strandlakens op ieder bedje en kon je een extra pakken. Op en top genieten met een super uitzicht over het strand en de stad. Het zwembad had een rand waarover water naar beneden liep. We zaten de 20ste verdieping dus misschien kun je je iets inbeelden.

Dinsdag 16 oktober
Happy birthday!!! Na een goed ontbijt zijn we opweg gegaan naar de plaatselijke bakker. Hier heeft Debbie mij getrakteerd op een stukje taart, die we bij het zwembad gingen opeten. We zijn gewoon weer naar het Sheraton gegaan, niemand heeft ons iets gevraagd. Debbie ging naar binnen met de taartjes om een bord en bestek te halen. Wanneer ze weer naar buiten kwam, kwam de crew van het hotel achter haar aan, met een mooi opgemaakt bordje en kaarsje zingend en al. Wat een verrassing, super leuk!
S'middags kwam Lee ook nog langs, hem hadden we ook al in Langkawi ontmoet en Debbie was met hem naar Brunei geweest. Lee heeft ons getrakteerd op een heerlijke cocktail bij zonsondergang. Na een dag vol met skypen en relaxen aan het zwembad en een heerlijke diner heb ik al met al een leuke verjaardag gehad. Volgend jaar wel weer gewoon in Nederland!