Blandaaaa you are!

Lieve vriendjes, vriendinnetjes, familie, collega's en anderen,

Zitten jullie goed op je stoel? Een kopje thee,koffie of fris met iets lekkers bij de hand? Ik heb namelijk weer veel te vertellen!
Een kleine uitleg over de titel, wanneer je uit Nederland komt dan kom je niet uit Holland of The Netherlands nee dan kom je uit Blanda, de Maleisische benaming voor Nederland. Soms roepen ze dit dan ook heel hard. In Indonesië schijnen de mensen je Blanda Goreng te noemen, omdat wij zo snel verbranden. Wel grappig om te weten.

Zondag 23 september
Ik was, ondanks het gezellige strandfeestje van de vorige avond, toch vroeg op, mede dankzij mijn kamer genoot. Zij ging namelijk een vroege duik maken. Het grappige van onze bungalow, naja eigenlijk helemaal niet grappig, is dat de electriciteit na 10 uur uitvalt, dit betekent geen licht in de badkamer en geen werkende van, dus een bloedheet huisje. De enige oplossing is om alle ramen en deuren open te zetten. Vervolgens moet ik dan nog wel douchen. Gelukkig lopen er niet veel mensen rond onze bungalow en kun je niet gelijk in de douche kijken. Wel spannend om zo te douchen met alle ramen en deuren open. Het tweede nadeel van ons huisje is dat de wc niet doorspoelt, we hebben een grote emmer naast de pot staan, deze vul je elke keer met water en giet je vervolgens na gebruik van het toilet leeg in de pot. Voor de rest is de bungalow wel schattig. Na het douchen ben ik mijn was gaan doen, niemand in de buurt dus ik kon er op mijn gemak voor gaan zitten. Wanneer er iemand langsloopt of aan de kant van het andere hostel kijk je toch elke keer onbewust op en ben je nieuwsgierig wie er loopt. Zo zat ik dus mijn was te doen en na een tijdje kijk ik naar links naar het andere hotel, zie ik daar in ene een meisje met heel langs haar en een blonde jongen lopen, ze kijken een beetje speurend in het rond. Plotseling gaat er een lampje bij mij branden dat het Erik en Ilona zijn, wat een toeval! Erik had wel gezegd dat hij naar Long Beach zou komen, maar niet precies wanneer. Dus ik heel hard Erik roepen. Gelukkig zagen en hoorden ze mij al vrij snel en kwamen ze richting mijn bungalow. Ik snel mijn was afgemaakt. Ik heb Erik en Ilona mijn bungalow laten zien en ben samen met hen naar de andere kant van het eiland, Koral Bay gegaan om te lunchen en te zwemmen. Dit was heel gezellig, lekker weer bij zitten kletsen en gelachen met elkaar. Samen met Erik gesnorkeld, vissen gekeken en zeekomkommers opgeraapt. Op een gegeven moment dacht Erik een zeeslang te zien, samen zijn we gaan kijken, ik zei tegen Erik: 'Zal ik hem oprapen?' Ik mijn hand in het water pak het ding op (ik zag al dat het een touw was) en gooide het richting Erik, die sprong vervolgens met een harde gil twee meter de lucht in en duwde mij vervolgens in het water met de woorden rotzus!
Rond 4pm zijn Erik en ilona weer terug gegaan naar het grote eiland en heb ik ze uitgezwaaid: 'Tot op Langkawi en geniet nog van de vakantie!'
Zaterdag hadden we een aantal jongens uit Libië ontmoet. Dus zondag avond zijn we met zijn alle ergens op het strand gaan eten. Na het eten drankjes gedaan in de Monkeybar tot in de vroege uurtjes.

Maandag 24 september (dinsdag 25 september)
Vroeg uit de veren want mijn kamergenoot Sandra moest om 8am de boot hebben naar het vast land, ik hoefde pas de boot van 4pm te hebben. Doordat ik Sandra ging uitzwaaien heb ik een mooie zonsopkomst kunnen zien, even genieten. Ik had net Sandra uitgezwaaid toen er een nieuwe boot met mensen aankwam. In ene hoor ik heel hard Lies! Komt daar Sonja uit de boot zetten die ik ontmoet had in Taman Negera. Wat een toeval en leuk om elkaar weer te zien. Zij moest een hostel gaan zoeken op het eiland en ik ben nog even mijn bed ingekropen, het was namelijk toch wel heel vroeg. Toch moest ik voor 12am uitchecken en mijn spullen dus gepakt hebben. Ik heb eerst al mijn spullen gepakt en vervolgens gedoucht, omdat ik anders wel twee keer had kunnen douchen in die hitte.
Mijn spullen heb ik afgegeven bij de receptie en ik ben in een strandtentje gaan zitten. Al vrij snel kwamen de Libische jongens aangelopen en kwamen zij bij mij zitten. Ze zouden eigenlijk de boor van 12am nemen maar hadden deze gemist, nu moesten ze ook de 4 pm nemen. De hele middag hebben we gegeten, gedronken en gelachen met elkaar. Rond 3.30pm hebben we onze spullen gepakt en zijn we in de boot gestapt richting het vast land. De jongens zongen een Arabisch liedje in de boot: 'We zijn gekomen en we zijn gegaan en we zijn allemaal weer veilig naar huis gegaan' hierbij waren ze ook aan het klappen. Op het vast land aangekomen hadden we geluk, we waren koud op het land of het begon te stortregenen.
Ik moest vanuit het kust plaatjes de bus nemen naar Kota Bharu, de man vertelde mij dat deze, door het slechte weer niet meer reed. Toevallig kwam er een mini van aangereden die Kota Bharu riep, ik en nog twee anderen hebben deze bus genomen richting het grote busstation in Kota Bharu. Helaas moest ik, op dit niet al te gezellige busstation 3 uur wachten. Er liep een vrij gekke man rond, die elke keer mijn aandacht vroeg, maar het wel goed bedoelde. Hij werkte voor de busmaatschappijen. gelukkig stond er ook een security die eigenlijk de gehele tijd niet van mijn zijde is geweken. Hierdoor voelde ik mij wel wat veiligere. Helaas was mijn bus ook nog eens een halfuur te laat. Gelukkig was deze daar dan, met een grote barst in de vooruit. Opweg naar Langkwai met de nachtbus.
Het was een dubbeldekker bus, dus ik ben bovenin voorin de bus gaan zitten. Achteraf niet zo'n heel goed plan want het was stervends koud in de bus, brrrr! Na de tweede stop ben ik mij gaan verplaatsen naar de achterzijde van de bus. Nadat ik een onmogelijke positie, liggend op twee stoelen, mijn hoofd bekneld tegen de zijkant en mijn benen tegen de leuning aan, na twee uur wakker werd was mijn kleedje helemaal vochtig van de kou van de airco. Kun je nagaan! Ik ben daarna wakker gebleven, ook omdat de bus heel vaak stopte en er steeds mensen uitgingen, ik ben op een gegeven moment naar beneden verhuisd omdat ik anders bang was mijn stop te missen. Na een negen uur lange helse busrit was ik aangekomen in een plaatsje waar de ferry vertrok richting Langkwai. Een beetje duf en niet goed wetend waar ik precies heen moest lopen, liep ik wonder boven wonder goed naar het ticket centrum voor de ferry, ik was nog net optijd voor de ferry van 7am, een beetje rennen, maargoed dan hoefde ik geen uur te wachten. De mannen van de ferry die stonden lachend te wachten, dat maakt je dag wel weer goed!
Aangekomen op Langkawi lipe ik gelijk richting de taxi's. Opeens hoorde ik naast mij: 'He do you already have an accomodation?' Wat een openingszin! Het was Piia uit Estonia., ben ik later achter gekomen. Ik had nog geen accommodatie, maar had wel een adres in gedachte. Samen hebben we een taxi gedeeld en zijn we naar het Gecko guesthouse gegaan. Daar hebben we samen een kamer gehuurd, dit scheeld 2RM met een dormroom en dan heb je lekker je eigen plekje. In de kamer zijn we allebei als een blok in slaap gevallen. Moe van de reis.
In het guesthouse kwamen we nog een ander meisje tegen, Debbie, samen met haar zijn we wat gaan eten in een indiaans restaurant. Gezellig zitten kletsen en elkaar leren kennen.

Woensdag 26 september
Vandaag wilden we eigenlijk een scooter huren om het eiland te verkennen. Helaas viel het weer erg tegen, het viel met bakken uit de hemel, dus zijn we naar under water world gegaan. Dit is een wereld met allerlei zee dieren die je kan bekijken en soms ook kan aaien. Na zo'n park is de laatste attractie altijd de souvenirs shops, hier word je gedwongen om doorheen te lopen, anders kom je namelijk niet bij de uitgang. Mijn vriendin Piia houdt erg van de blingbling dingen hebben we gemerkt. Zij vond de souvenirs shop dus heel erg interessant. Debbie had het al gauw gezien en bleef buiten op ons wachten.
Na zo'n wereld wonderen avontuur heb je wel trek in iets lekkers. Op naar de Mac! Hier hebben we een Oreo MacFlurry besteld. Heerlijk! Tijd geleden dat ik ijs of chocolade had gegeten. Debbie komt uit Schotland en heeft een heel grappig engels accent, zij praten met een rollende R, hier hebben we ook vaak om moeten lachen wanneer zij Oreo zei.
We zijn lopend weer teruggegaan langs alle souvenirs shops richting het hostel. Dit duurde best heel heel lang, want Piia vindt shoppen heel erg leuk, nouja shoppen, kijken kijken niet kopen shoppen.
In het hostel aangekomen hebben we onze BG (Baby Gecko), het kleine poesje van een maand oud gevoed met een spuit met melk. zo schattig, we hebben de hele middag met het beestje gezeten.
S'avonds kregen we gratis te eten van het hostel. Ik heb niet heel veel op, het was namelijk niet echt heel lekker.

Donderdag 27 September
Na het ontbijt hebben we een auto gehuurd voor 80RM, Dit is 20Euro, voor een dag, dus 5 euro per persoon. Je zou zeggen he je kan niet rekenen, want jullie waren met zijn drieën! Dat komt zo, Debbie had bij de ferry nog een meisje ontmoet maar zij verbleef in een resort, we hebben haar opgehaald met al haar hebben en houwen want we moesten haar afzetten op het vliegveld.
We zijn als eerste naar the seven waterfalls gereden. Hier moesten we heel heel heel veel trappen beklimmen voordat we eindelijk bovenaan waren. Boven aangekomen waren er verschillende apen die jacht aan het maken waren op alle etenswaren die de mensen bij zich hadden. Erg grappig om te zien hoe een man zijn zak chips achterna rent. gelukkig hadden wij geen eten bij ons, of in ieder geval niet zichtbaar voor de apen.
We zijn aan de waterkant gaan zitten van de waterval, dit was wel even lekker bijkomen. Lekker dobberen met je voetjes in het water.
Na een uurtje zijn we naar beneden gelopen, terug naar de auto. Vanuit de watervallen zijn we richting de Cable car gegaan. Onderweg zijn we heel veel apen tegengekomen. Vanaf de cable car moet je een heel mooi uitzicht hebben, helaas was het niet our lucy day want het was bewolkt. We hebben een hele mooie foto met een witte achtergrond kunnen nemen! Als je goed keek dan kon je het uitzicht wel zien, maar op de foto komt dit helaas niet helemaal over.
Een beetje hongerig en lichtelijk teleurgesteld zijn we terug gekeerd naar de auto. In de auto hebben we heel hard de radio aangezet en heel hard meegezongen met de laatste hits. Onderweg kwamen we langs een restaurantje. Het vrouwtje verkocht allerlei lekkere hapjes die we als voorgerecht hebben zitten oppeuzelen. Na het eten was het voor Jackie, het meisje uit het ressort, alweer tijd om naar het vliegveld te gaan. We hebben haar daar afgezet en zijn zelf verder gaan rijden. Toevallig kwamen we langs een hele grote eagle, dit is de eagle van Langkawi. Langkwai schijnt ook te staan voor eagle. Hier hebben we een aantal mooie toeristische foto's genomen.
Vanuit dat punt ben ik achter het stuur gekropen. Wel spannend, het stuur aan de andere kant en links rijden! Gelukkig hadden we een automaat dus hoefde ik mij daar geen zorgen om te maken. Na 2 minuten ben je er helemaal aan gewend en gaat het rijden prima. Heerlijk om weer even achter het stuur te zitten.
Toevallig kwamen we langs het hotel van Erik en Ilona en heb ik geprobeerd hen te breuken, ik heb zelfs hun kamer mogen bellen, maar nee geen gehoor.
We hebben de auto weer ingeleverd en zijn terug gegaan naar het hostel. Hier hebben we gezellig biertjes zitten drinken en kaartspelletjes gespeeld.

Vrijdag 28 September
Stranddag! Ja eindelijk de zon schijnt! Na de was gedaan te hebben en een ontbijten gegeten te hebben zijn we naar het strand gegaan. Na 20 minuten in de zee te hebben gedobberd begon het in ene weer te regenen. Ik en Jeroen, de andere Nederlander in het hostel zijn als twee Nederlandse waterratten in het water over de golven gaan springen, ik voelde mij weer even 8 jaar oud.
Na het zee avontuur zijn we toch best wel koud geworden en het begon ook steeds harder te regenen. Terug naar het hostel dus. Helmaal zeiknat aangekomen ben ik maar gaan douchen, zelfs de koude douche van het hostel voelde aangenaam 'warm' aan. De rest van de middag hebben we kaartspelletjes gespeeld en raadsels opgelost. We hebben twee uur lang (als het niet meer is) een dobbelsteen raadsel zitten oplossen. Als ik thuis ben zal ik hem bij jullie doen, erg leuk, een echte hersenkraker! Ben je een middagje zoet mee.
S' avonds ben ik met een tas van 5 a 6 Kg naar het hotel van Erik en Ilona gegaan om voor de laatste keer met elkaar te eten. De tas had ik volgepropt met spullen die naar huis konden. Erik was er in eerste instantie niet zo heel blij mee, maar de schat heeft hem toch mee genomen, ik was er erg blij mee. We hebben in een luxe restaurant gegeten en genoten van de zonsondergang.
Erik en Ilona zijn na het eten lopend langs alle winkeltjes terug gegaan naar hun hotel (de tas had Erik al op zijn hotel kamer gezet, dus die hoefden zij niet mee te slepen).
Ik ben beland bij mijn Maleisische vriend. Deze lieve man maakt van leer en mooie steentjes vanuit heel Azië hele leuke armbandjes. Ik raakte in gesprek met hem en heb anderhalf uur met hem zitten kletsen. Na een tijdje kwamen er twee jongens uit Irak die een leren armbandje wilden kopen, omdat de man het armbandje op maar maakt was hij hier 10 minuutjes mee bezig. Ik raakte in gesprek met een van de jongens, hij vertelde mij dat hij in Kuala Lumpur studeert en op hoog niveau, ook in het buitenland getafeltennist had. Ik dacht dat zal best. Op een gegeven moment komt er een hele groep chinezen aan gelopen. Een van de jongens vraagt aan de Irakese jongen of hij die en die is en hij antwoord met ja. Schijnt hij een beroemde tafeltennisser te zijn! Erg grappig. We hebben gegevens uitgewisseld en hij gaat mij rondleiden in Kuala Lumpur.

Zaterdag 29 september
Piia moest al vroeg uit de veren, zij werd namelijk om half 7 opgehaald met de taxi. Zij vertrok naar Kuala Lumpur. Ik moest om 2 uur bij de ferry zijn, de ferry naar Penang (Georgetown) vertrok om 3pm. Ik heb de gehele ochtend gedaan om mijn tas in te pakken, te douchen en nog een beetje te luieren. Ik ben met Debbie nog wat gaan eten en heb vervolgens de taxi richting de ferry genomen.
Ik was een beetje huiverig voor de ferry, ik had gehoord dat het een wilde was, veel mensen werden ziek op de ferry. Wonder boven wonder was ik na 10 minuten al in slaap gevallen en werd ik aan de andere kant, Georgetown, weer wakker.
Een jongen in het hostel op Langkawi had mij verteld dat je vanuit de ferry heel gemakkelijk kon lopen naar het Reggea hostel. Hij had inderdaad gelijk. Ik ben in een keer goed gelopen naar het hostel. Ik hou echt van het reggae hostel. Wat een gemak, vriendelijkheid, lekker schoon, Airco op de kamer, je eigen bunker en een schone handdoek en na een aantal weken een koude douche weer eens een warme douche wat kan een mens daarvan genieten.
S' avonds ben ik Dean tegen gekomen. Een jongen uit Engeland. We zijn samen wat gaan eten en hebben een rondje in de stad gemaakt. In het hostel hebben we een biertje gedronken en zijn we in contact gekomen met een aantal anderen en twee locals, James en Alex. Het was een gezellige avond en we hebben veel gelachen.

Zondag 30 September
De twee locals, James en Alex hebben ons meegenomen naar een van de grootste Hindoe tempels in Penang. Voordat je bij de tempel bent moet je een 'aantal' trappen omhoog door een overdekte markt. Op het midden van de weg kom je bij een poel waar heel heel veel schildpadden inzitten. James kocht wat groen en ik kon de schildpadden voeden. Ze wisten niet hoe snel ze bij mij moesten komen!
In de Tempel zelf heeft Alex heel veel kunnen vertellen over de verschillende beelden en het geloof hierachter. Dit was erg leuk en interessant. Vanaf het hoogste punt van de tempel heb je een heel mooi uitzicht over de stad.
Weer beneden aan gekomen zijn we een stukje verder gaan rijden met de auto. De jongens hadden namelijk trek en wilden ons een bekende soep laten proeven. helaas houd ik niet zo van vis, dus heb ik het alleen bekeken en geroken. Naast de soep hebben we verse bamboe sap gedronken, zonder toegevoegde suikers of water, erg gezond en super lekker!

Maandag 1 oktober
Ik ben samen met een Nederlandse jongen, ik ben zijn naam even kwijt, de stad rond gelopen. We hebben eerst lekker Thosai gegeten en zijn toen met een volle buik en vol goede moed aan onze wandeltocht begonnen. We hebben een bezoekje gebracht aan een beroemd dorpje dat op palen staat. Dit was best indrukwekkend om te zien. Helaas voelde de jongen zich niet helemaal happy, last van erge hoofdpijn, hij had namelijk door het reizen niet al teveel kunnen slapen. We zijn toen terug gegaan naar het hostel. Ik ben achter de computer gekropen om mijn foto's te uploaden. Hier heb ik Mike uit Amerika leren kennen. Een erg grappige mollige man. We hebben een plan gemaakt voor de volgende dag en spraken dinsdag na het ontbijt af.

Dinsdag 2 oktober
Op naar de Botanische tuinen met Mike. Mike komt oorspronkelijk uit Ecuador en sprak hier dus ook heel veel over. Soms dacht ik wel eens nu is het even genoeg. Maar af fijn je bent maar een dag met elkaar op stap. Na een uur in de bus gezeten te hebben kwamen we aan bij de tuinen. Heel erg mooi en rustgevend en weer met aapjes, deze keer niet zo brutaal. Na de tuin hebben we bij een local iets gegeten en heb ik mijn eerste echte kokosmelk uit een kokosnoot gedronken, heerlijk! Dit was tien keer zo beter dan een blikje, ik heb er echt van genoten, samen met een bord gebakken rijst, smullen! We zijn nog richting een tempel gelopen maar helaas was deze gesloten. Doordat het best wel warm was hebben we een shopping mall opgezocht om iets te drinken.
S' avonds zijn we met een groepje uit het hostel wat gaan eten in een restaurantje dat Mike toevallig was tegengekomen. Erg lekker gegeten en de lekkerste shakes gedronken.

Woensdag 3 oktober
Een reisdag. Op naar melaka. In de bus kwam ik een echtpaar uit Nieuw Zeeland tegen. Aangekomen in Melaka heb ik samen met hen een taxi gedeeld want we zaten met het hotel/hostel vlak bij elkaar. In het hostel aangekomen was ik eigenlijk heel moe van de reis. Ik ben ook oprijd naar bed gegaan.

Donderdag 4 oktober
Een dag vol activiteiten in Melaka. Melaka is niet heel erg groot en kun je in een dag gezien hebben. Ik ben begonnen bij de beroemde Jonker Walk, dit is een toeristische straat, vervolgens kom je zo bij het oude Stadhuys terecht met de rode gebouwen. Hier heb ik bij een cafe mijn busticket naar Singapore gekocht. vervolgens heb ik de boot gepakt, deze vaart je rond in Melaka. Wel grappig. Na Jonker Walk nog een keer overgelopen te zijn had ik het wel gezien e ben ik terug gegaan naar het hostel. Beneden in het hostel kwam ik een oudere dame tegen. Deze dame woont in Singapore en was hier op vakantie. het vrouwtje was al 65! Ik had haar 55 geschat, ze had nog zo'n mooie huid. Een heel lief vrouwtje ze heeft mij van alles verteld over Melaka. Na twee uur ben ik weer richting de stad gegaan om een hapje te eten. Eindelijk in tijden weer eens een gezonde salade gegeten, verfrissend.

Vrijdag 5 oktober
Op naar Singapore. Opgehaald door een taxi en afgezet bij het busstation van Melaka. Hier zat ik een tijdje op mijn bus te wachten. Op een gegeven moment komt er een vrouwtje naar mijn toe, vraagt om mijn busticket en verteld mij dat ik een andere bus moet nemen en wuift mij haar te volgen. Mijn ticket word ingeruild voor een ander ticket naar Singapore en ik word naar de bus gebracht. De beste man achter de balie vertelde mij dat de bus maatschappij geen volle bus had en dat zij dan de passagiers over hevelen naar hun maatschappij, vaag verhaal, maar ik zat nu in een betere bus op naar Singapore!

In mijn volgende verslag kun je lezen over mijn citytrip door Singapore.
Tot mijn volgende verhaal!